Łuszczyca - wszystko o chorobach, przyczynach, zdjęciach, leczeniu

25 sierpień 2025

Łuszczyca jest przewlekłą chorobą dermatologiczną, której podstawą patogenezy jest nienormalnie szybki wzrost komórek skóry, co prowadzi do wyglądu na powierzchni skóry zagęszczonych obszarów w różnych kolorach.

Dziś łuszczyca stała się najczęstszą nieinfektywną chorobą dermatologiczną. Łuszczyca nie ma predyspozycji płciowych - zarówno mężczyźni, jak i kobiety cierpią na nich jednakowo. Możesz uzyskać tę patologię w każdym wieku, ale częściej pierwsze oznaki choroby pojawiają się do 20 lat.

Łuszczyca jest dość słaba w terapii, częściowo ze względu na fakt, że jak dotąd etiologia i patogeneza tej patologii nadal nie są jasne. Ponadto nie ma sposobów na specyficzne zapobieganie łuszczycy, ponieważ niemożliwe jest ustalenie, czy dana osoba ma predyspozycję do choroby.

Przyczyny rozwoju

W tej chwili naukowcy nie mogą jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie „dlaczego rozwija się łuszczyca?”. Wyróżnia się dwa główne czynniki rozwoju choroby - jest to genetyczna predyspozycja i nadreaktywność układu odporności.

Do tej pory ustalono Predypozycja do rozwoju łuszczycy jest odziedziczona. Ale trudność polega na tym, że niezwykle trudno jest prześledzić, w jaki sposób dokładnie to predyspozycje jest odziedziczone i po wpływie, które czynniki może rozwinąć się łuszczycy.

Uważa się, że następujące czynniki mogą wywołać rozwój łuszczycy:

Częsta hipotermia skóry, a także wpływ suchego klimatu na nią;
Procesy zakaźne;
Częste naprężenia;
Zastosowanie niektórych grup farmaceutyków: nieststeroidalne leki przeciwzapalne (zwłaszcza aspiryny), niektóre leki hipotoniczne i psychotropowe;

Patogeneza

W tej chwili patogeneza łuszczycy nie została ostatecznie wyjaśniona. Można rozróżnić dwa główne linki patogenezy:

Naruszenie keratynizacji skóry.
Zakłócenie układu odpornościowego.

Razem powyższe czynniki prowadzą do faktu, że komórki niższych warstw naskórka z nieznanego powodu zaczynają bardzo szybko dzielić się. Proces ten prowadzi do reaktywnego wzrostu szybkości miażdżenia górnej warstwy komórek naskórka, która jest zewnętrznie objawiana przez obieranie skóry.

Objawy

Choroba zawsze zaczyna ostro, bez żadnych zwiastunów rozwoju procesu patologicznego. Z reguły pierwsze elementy wysypki są zlokalizowane w miejscu, w którym skóra została uszkodzona.

Na początku objawów łuszczycy na skórze pojawiają się grudki różowych lub czerwonych kolorów. Procesowi towarzyszy swędzenie. Rozmiar elementów waha się od kilku milimetrów do 1,5 centymetra (w niektórych przypadkach elementy osiągają nawet duże rozmiary). Następnie elementy wysypki są pokryte łatwo oddzielonymi łuskami srebra.

Czasami łuszczyca uszkadza talerze paznokci. Ta patologia zewnętrznie przypomina uszkodzenie grzybów paznokci i objawia się następującymi objawami:

Na powierzchni paznokcia znajduje się wiele małych wgłębień;

Krawędź talerza paznokcia gęstnieje i nabiera tępego, żółtawego koloru;

Kolejnym charakterystycznym manifestacją łuszczycy jest łuszczycowe zapalenie stawów (symetryczne uszkodzenie stawów i tkanek okołoniastowych). Najczęściej proces patologiczny rozwija się w połączonych stawach stóp i dłoni. Początkowo choroba objawia się bólem i obrzękiem, a następnie rozwija się deformacja dotkniętego stawu, co może nawet prowadzić do niepełnosprawności pacjenta. Należy zauważyć, że w rzadkich przypadkach możliwe są również uszkodzenie. Czasami łuszczycowe zapalenie stawów rozwija się nawet w stawach kolumny kręgosłupa.

Typy

Następujące rodzaje łuszczycy są wyróżnione w zależności od nasilenia i cech objawów klinicznych:

Płytka. Ten typ jest najczęstszy - jest diagnozowany u prawie 90% osób cierpiących na łuszczycę. Teoretycznie elementy wysypki mogą wystąpić na dowolnym obszarze skóry. Jednak najbardziej typowymi lokalizacjami są dolne plecy, skóra głowy i prostowniki kończyn górnych i dolnych (obszar łokci i kolan). Należy zauważyć, że przy tej formie łuszczycy elementy patologiczne nie pojawiają się na twarzy, dłonie i podeszwy pozostają nienaruszone. Na zewnątrz ta forma wygląda jak zapalna tablica pokryta srebrem z łuskami. Gdy płytki są wyświetlane spod skal, limfa jest uwalniana. Z dalszym urazem tablica zaczyna krwawić. Forma łuszczycy płytki charakteryzuje się również pojawieniem się „jezior parafinowych” - zbieżności kilku płytek w jednym elemencie.
Odwrotna łuszczyca (łuszczyca powierzchni zgięcia lub intertrigoniczne). Ta forma jest dość rzadka. Elementy wysypki mają postać czerwonych plam bez obierania, które nie wystają nad powierzchnią nienaruszonej skóry. Typowa lokalizacja tej formy łuszczycy - fałdy skóry (wnęki pachowe, fałdy pachwinowe, skóra pod klatką piersiową u kobiet). Ponadto, ze względu na charakterystykę lokalizacji, infekcja grzybicza często łączy się z odwrotną łuszczycą.
Łuszczyca narządów płciowych. Ta forma najczęściej rozwija się u dziewcząt, głównie w okresie dojrzewania (do 16 lat). Często rozwój procesu patologicznego jest poprzedzony infekcją paciorkowcową (na przykład dławicą piersiową). Wysypki ze skalistą łuszczycą przypominają zwykłą alergiczną wysypkę - małe kropki, które mają kolor od szarego do liliowego, nie wystający nad powierzchnią skóry. Takie wysypki mogą pojawić się na dowolnym obszarze skóry. Skóra, na której z reguły znajdują się wysypki, ma zapalenie.

Pustulenia łuszczyca. Jest to silniejsza forma niż powyżej. Z krostką łuszczycą na ciele pacjenta pojawiają się małe bolesne wyciągi wypełnione ropą. Ta forma może wystąpić zarówno lokalnie, jak i ogólnie. W przypadku łuszczycy krostowej ogólny stan pacjentów często się pogarsza, temperatura ciała rośnie. Przy uogólnionej formie łuszczycy krostkowej hospitalizacja jest konieczna.
Erytroderma jest najcięższą postacią łuszczycy. Dzięki temu prawie cała skóra pacjenta jest uszkodzona. Tej formie towarzyszy dreszcze, wzrost temperatury ciała do dużej liczby, ostre pogorszenie stanu pacjenta. Ta choroba wymaga pilnej interwencji medycznej, przy której może wystąpić nawet śmiertelny wynik.

Powaga

Istnieje wiele różnych gradacji łuszczycy pod względem ciężkości. Jednak w rutynowej praktyce klinicznej najczęściej stosuje się ich najprostszy z nich, co nie wymaga żadnych specjalnych metod badawczych.

W ten sposób rozróżnij Trzy stopnie ciężkości łuszczycyw zależności od rozpowszechnienia procesu patologicznego:

Lekki kształt. Ta forma jest ustawiona w przypadkach, w których na pacjenta wpływa łuszczyca mniejsza niż 3% skóry.
Umiarkowana forma. Diagnoza ta jest postawiona z uszkodzenia łuszczycy od 3 do 10% skóry pacjenta.
Ciężki kształt. Ta forma jest wykazywana z uwzględnieniem zmiany skóry i objawów klinicznych. Zatem forma ta jest wykazywana ze zmianą ponad 10% skóry lub ze znacznym pogorszeniem w studni pacjenta. Należy zauważyć, że łuszczyca jest uważana za ciężką w obecności łuszczyckiego zapalenia stawów, niezależnie od stopnia rozpowszechnienia procesu patologicznego.

Przebieg choroby i prognozy

Łuszczyca jest chorobą z fali, to znaczy ma okresy remisji (gdy objawy praktycznie znikają) i zaostrzenie. Z reguły proces ten jest pogarszany w okresach poza sezonem.

Prognozy łuszczycy zależą od postaci choroby i nasilenia. Z reguły, z klasycznymi formami łuszczycy, prognozy są korzystne, ale w ciężkich postaciach niepełnosprawność jest możliwa, a nawet śmierć.

Pomimo korzystnego rokowania w większości form łuszczycy, nie zapominaj o społecznym aspekcie tej choroby. W ostrym okresie choroby skóra i owłosiona część ludzkiej głowy są pokryte obierającymi płytkami, które są często postrzegane przez innych jako manifestacja jakiejkolwiek choroby zakaźnej. Z tego powodu ludzie wokół nich zaczynają unikać pacjenta, co powoduje, że jest zamknięty i często depresja.

Diagnostyka

Podstawą diagnozy są objawy kliniczne choroby, cechy jego prądu, a także dane o obiektywnej kontroli. Istnieje wiele charakterystycznych objawów, które są określone w diagnozie łuszczycy:

„Film łuszczycy” - jeśli oczyszczysz powierzchnię grudki, wówczas staje się gładka i błyszcząca.
„Plama stearyna” - Gdy wyświetlane są elementy łuszczycowe, ich powierzchnia staje się biała, pojawiają się filmy Starin.
„Blood Rose” - jeśli po objawieniu powyższych objawów nie zatrzymuj zawiesia pierwiastków, ich powierzchnia jest pokryta kropelkami krwi (pojawia się krwawienie naczyń włosowatych).

Trzy opisane powyżej objawy są nazywane „triadą łuszczycową” i są główną metodą diagnozy łuszczycy. Istnieje jednak kilka innych znaków, które są określone w pewnym etapie choroby:

W ostrym etapie łuszczycy spowodowane są objawy Pilnova (pierwiastki łuszczycowe są otoczone czerwoną krawędzią) i Kebner (nowe wysypki aktywnie pojawiają się w uszkodzonych obszarach skóry).
Etapy regresji określają również objaw Voronova (wokół pierwiastków określono genialną lekką obręcz małej pomarszczonej skóry).

Metod laboratoryjnych i instrumentalnych stosuje się następujące:

Mikroskopia skal i ciasta z wodorotlekiem potasu (do diagnozy różnicowej z uszkodzeniem skórnym).
W złożonych przypadkach klinicznych, z nietypowym kursem, elementy patologiczne uciekają się do prowadzenia biopsji.
W przypadku łuszczycowego zapalenia stawów badane są wskaźniki badań krwi (głównie ESR i czynnik reumatoidalny) i przeprowadzają x -nabrzeże dotkniętych stawów (do diagnozy różnicowej zapalenia stawów innej etiologii).

Leczenie

Leczenie łuszczycy jest długim i złożonym procesem. Niestety, ponieważ łuszczyca jest chorobą przewlekłą, celem terapii nie jest leczenie pacjenta, ale osiągnięcie długotrwałej remisji i zapobiegania zaostrzeniom. Leczenie zależy od sceny, kształtu i nasilenia łuszczycy. Należy zauważyć, że dermatolog musi przepisać zestaw środków medycznych i dopiero po dokładnym badaniu pacjenta i weryfikacji diagnozy.

Dieta. Leczenie łuszczycy powinno rozpocząć się od korekcji codziennej diety pacjenta. Jeśli mówimy o ogólnych zaleceniach, osoby z łuszczycą powinny zmniejszyć ilość białka w diecie i zwiększyć ilość węglowodanów z powodu spożywania warzyw i owoców. Konieczne jest również wykluczenie tych produktów, które mogą wywołać zaostrzenie łuszczycy: alkohol, czekolada, różne pikantne przyprawy, a także ograniczyć stosowanie czosnku i cebuli. Warto również ograniczyć spożywanie smażonego mięsa i ryb, wędzonych mięs.

Ponadto, podczas opracowania optymalnej diety, należy wziąć pod uwagę predyspozycje pacjenta do alergii na wszelkie produkty i, jeśli to możliwe, wykluczyć je. Optymalna dieta polega na zastosowaniu dużej ilości świeżych i warzyw oraz szczupłych odmian mięsa i ryb w postaci gotowanej.

Leczenie narkotyków. W leczeniu łuszczycy farmaceutyki stosuje się w różnych formach uwalniania: maści, tabletki, zastrzyki itp.

Oprócz miejscowych leków stosuje się również terapię układową, gdy leki są przepisywane w postaci tabletek lub zastrzyków. Najczęściej przepisywane są następujące leki:

Immunosupresyjne. Mają przytłaczający wpływ na system odporności. Jest to przepisywane tylko w ciężkich przypadkach, które nie podlegają innym metodom terapii, ponieważ ma dużą liczbę skutków ubocznych i jest trudny do przeniesienia.

Cytostatyka. Jego działanie ma na celu zmniejszenie tempa podziału komórek, co prowadzi do zmniejszenia tempa rozwoju łuszczycy i spadku obierania. Jest stosowany tylko w bardzo ciężkich przypadkach, z odpornością na inne metody terapii.
Różne leki homeopatyczne. Niestety leki te nie są odpowiednie dla wszystkich pacjentów i nie zawsze mają niezbędny efekt.

Fotochemoterapia. Oświetlenie jest jedną z głównych metod terapii łuszczycy.

Podsumowując, warto zauważyć, że łuszczyca jest złożoną i nie w pełni badaną chorobą. Kwalifikowany lekarz musi być wykonany przez leczenie. Pamiętaj, że żadne cudowne metody chwalone w Internecie pomogą samemu pozbyć się łuszczycy.

To samo można powiedzieć o medycynie ludowej - wszystkie jej metody skorzystają tylko w połączeniu z podstawowymi środkami zaradczemu, które przepisał lekarz prowadzący.

Możemy zatem stwierdzić, że aby osiągnąć sukces w leczeniu, pacjent powinien zastosować tylko te metody, które zgodził się ze swoim lekarzem, a także obserwować wszystkie jego zalecenia. Jest to jedyny sposób na osiągnięcie dobrego sukcesu w leczeniu i długotrwałej remisji łuszczycy.